Kübra Denizci Keskin, Bursa’da doğar; kendisinden dört yaş küçük bir kardeşi var. Keyifli bir çocukluk hayatı geçirir. Fakat hayatı 16 yaşında değişir. Yüksekten düşme sonrasında omurilik zedelenmesi geçirir ve boynu kırılır.
İlk yaralanmanın ardından kollarını bile zor kullandığı süreç ve ardından fizik tedavi süreci başlar. Bir buçuk yıl fizik tedaviyle alakalı en önemli hastanelerden olan Ankara GATA’da tedavi görür. Aynı zamanda Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde tedavi olur.
Kök hücre ameliyatları ve birçok farklı tedavi yöntemleriyle kollarını kullanabilir hale gelir. Sonra tekerlekli sandalye kullanmaya başlar. Kimilerinin önemini fark etmediği o iki teker, Kübra Denizci’ye yeni bir yol açar. Hem de ne yol… İçinde ralli yarışları, motor sporlarında dünyada tanınırlık ve elbette FIA olarak bilinen Dünya Otomobil Federasyonu’nda Engelliler Komisyonu’da seçilmek. Kübra Denizci bu arada iki üniversite bitirip, klinik psikolog olur. Şu an pek çok danışanına yeni ufuklar açıyor. Evlendiğini de kendi anlatsın size…
– Bize Kübra Denizci’yi anlatır msın?
– 16 yaşında hayata yeniden başladım. Mücadelemi bırakmadım. Hem mental hem de fiziki olarak kendimi yeni hayatıma adapte etmeye çalıştım. O dönemde lise öğrencisiydim. Liseyi açık liseden bitirdim ve üniversite sınavına hazırlandım. Bu benim için hayatımdaki bir kırılma noktası aslında. Uludağ Üniversitesi’nde Uluslararası İlişkiler bölümünü kazandım ve aynı dönemde Mudanya Belediyesi’nde çalışma fırsatı yakaladım. Üniversite hayatım devam etti. Bu sırada 19 yaşındaydım. Şu an 36 yaşıma geldim, Osmangazi Belediyesi’nde 12 yıldır belediye meclisinde görev yapıyorum. Aynı zamanda Bilgi Üniversitesi’nde İşletme yüksek lisansı, MBA yaptım.
Daha sonra da psikoloji eğitimi ve klinik psikolog olma yolculuğum var.
– Affınıza sığınarak, ayaklarınızı kullanamazken ralli yapmak aklınıza nereden geldi?
– Küçükken adrenalin seven bir çocuktum. Annemler yerimde durmadığımı söylerler. O kadar hareketli biriyken tekerlekli sandalye kullanmaya başladığınızda hayatınızda çok büyük bir farklılık yaşıyorsunuz. O yüzden adrenalin açısından ralli hep ilgi alanım oldu. Yarışları izlerdim, ailemizde eski bir ralli pilotu vardı, babamla yarışlara giderdik. Ahmet Burkay bir rahatsızlıktan dolayı şu an rahmetli oldu. Kendisi çok eski ralli pilotlarından biridir. O benim hep idolümdü. Sonrasında araştırmaya başladım. İlk önce federasyona başvurdum. Ardından Dünya Otomobil Federasyonu’na başvurdum ne yapabilirim diye. Özel tertibatlı bir araçla yarışabileceğimi öğrendim. 2018 yılından 2022 yılına kadar dört yıl inanılmaz bir çaba göstermeme rağmen çok kolay açılmadı.
– Dünya çapında görevleriniz de var…
– Dünyada engelli bir kadın olarak ralli branşında yarışan tek kişi benim. Zaten normalde engelli olarak yarışan iki kadın var. Nathalie McGloin pistlerde, ben ise ralli branşında yarışıyorum. Aynı zamanda ikimiz FIA’nın (Dünya Otomobil Federasyonu) Engelliler Komisyonu’ndayız.
Bu komisyonda yer almak dünyada engellilerle ilgili bir farkındalık oluşturmak adına benim için çok önemli. Orada olmaktan çok mutluyum.
– Bu sene Avrupa’da yarışıyorsun, nasıl gidiyor?
– İlk Avrupa tecrübemizde bu sene Avrupa Ralli Şampiyonası’na gitmeyi tercih ettik. Dünya Ralli Şampiyonası’ndan sonraki en prestijli şampiyona. Önümüzdeki sezon Avrupa’da tam sezon yapmayı hedefliyoruz. Avrupa Ralli Şampiyonası’nın bu sezonki en uzun ve zor yarışı Barum’da kadın pilotlar arasında birinci olmayı başardık. Kendi kategorimde ise üçüncü olarak çifte podyum yaptık.
DÜĞÜNÜMDE HEP AYAKTA OLMAYI HAYAL ETMİŞTİM
Her kadının hayalidir düğününde gelinlikle istediği şekilde olmak. Biz bir uzun yürüme cihazı yaptırdık ben ayakta durabileyim diye. Aylarca bunu kullanmak için çabaladık, çalıştık. Ben nikah anında ayakta ‘Evet’ dedim. Bu benim için hayatımın en unutulmaz anlarından.
ONU TANIYANA KADAR EVLENMEYİ DÜŞÜNMÜYORDUM
Ahmet’in benimle pistte tanıştıktan sonra bana ulaşmaya çalışması, bana yazması ve bu süreçte yanımda olacağını söylemesiyle kendiliğinden oluşan bir sinerji oluştu. Normalde birazcık bu konulara kapalı bir insandım. Sonuçta engel durumum olduğu için çok evlenmeyi düşünmüyordum. Ama Ahmet ile birlikte zihnimden duygusal engelleri kaldırdım. Sonuçta herkesin hayatında farklı engeller var. Kimisinde fiziksel, kimisinde maddi, kimisinde başka konularla ilgili… Önemli olan iki insanın birbirini sevip hayatta bir şeyler yapabilme motivasyonunun olması… Biz ikimiz birlikte bir şeyleri başarabiliriz, buna inandık ve birlikte yarıştık. Onun da hayallerini gerçekleştirdik. Kendisi Türkiye’de Tırmanma Şampiyonu oldu, rallide yarıştı. Bu çok güzel bir şey. Başarılarımızı, kupalarımızı birlikte kaldırdık.